مهارت نرم و دنیای درمان: 8 مهارت نرمی که پزشکان باید بیاموزند
از بهترین دانشگاه علوم پزشکی فارغ‌التحصیل شده‌اید و همیشه معدل بالایی داشتید. اساتید، شما را برای تشخیص و درمان بیماری‌ها تحسین می‌کردند. مجوز گرفتید و مطب دارید و یا در کلینیک و بیمارستان مشغول به کارید؛ با وجود این دانش و تخصص، بیماران کمی ترجیح می‌دهند که از شما وقت ویزیت بگیرند و هیچ پیشرفتی در حرفه‌تان ندارید. شاید مشکل در مهارت‌های نرم شما باشد.
چرا مهارت‌های نرم مهم‌اند؟
مهارت‌های نرم که به‌عنوان مهارت‌های ارتباطی و بین فردی هم شناخته می‌شوند شامل همدلی، همکاری و مدیریت رفتاری است.
شما پزشک حاذقی هم باشید اگر نتوانید با مراجعتان خوب ارتباط برقرار کنید به خودتان و به درمانِ باکیفیت آسیب می‌زنید. بیماران به پزشکی که دلسوزانه با آن‌ها ارتباط برقرار می‌کند بیشتر گوش می‌دهند؛ کادر درمانی قدردان درمانگر خواهد بود و به‌صورت دهان‌به‌دهان به گوش دیگران می‌رسد که با چه فردی کار می‌کنند. در ادامه همراه با مداریو بمانید و با 8 مهارت نرم آشنا شوید.
هوش هیجانی
هوش هیجانی توانایی شناخت و مدیریت هیجانات و عواطف خود و دیگران است. هوش هیجانیِ پزشک در ارتقای رضایت بیماران اثر زیادی دارد.
همدلی
همدلی بخشی از هوش هیجانی است و به این معناست که علاوه بر شناخت هیجان‌های خود و دیگری فرد قادر است آن احساسات را درک کند. ادراک، مرحله بالاتری از شناخت است. پزشک با رفتار همدلانه به مراجعین خود دلگرمی می‌دهد و آن‌ها را به ادامه درمان تشویق می‌کند. همچنین می‌تواند فاصله و مرزی بین احساسات خود و دیگری داشته باشد.
احترام به دیگران
شما باید به همه احترام بگذارید و در احترام گذاشتن تحصیلات، طبقه اجتماعی، نژاد و ارزش‌ها نباید دخیل باشد. پزشک با پرستاران، منشی و دیگر افراد کادر درمان در ارتباطند. افراد زیادی به شما مراجعه خواهند کرد که با همه آن‌ها باید با احترام رفتار کنید.
قدردانی از دیگران
پزشک در محیط خلأ فعالیت نمی‌کند. او با تیم‌های درمانی مختلفی در ارتباط است. یک پزشک حرفه‌ای هر زمان نیاز باشد به‌راحتی از دیگران قدردانی می‌کند.
مهارت ارتباطی
مهارت ارتباطی برای ایجاد ارتباط‌های معنادار و قابل‌اعتماد ضروری است. این ارتباط میان درمانگر -درمانگر، درمانگر- کادر درمان و درمانگر- مراجع اتفاق می‌افتد.
هنر گوش‌سپاری
گوش سپاری فعال به دیگران یکی از اجزای مهارت ارتباطی و مهارت نرم است. پزشک موفق به‌صورت کلامی و غیرکلامی به مراجع گوش می‌دهد. زبان بدن و توجه پزشک به بیمار نشان می‌دهد که او از سرحوصله به مراجع خود گوش می‌دهد.
همکاری و کار تیمی
پزشکانی که با دیگر درمانگران و کادر درمان در ارتباط‌اند باید با همکاری تیمی آشنا باشند. پزشک باید مهارت‌های خود و دیگری را به‌خوبی بشناسد.
انتقادپذیری
انتقادپذیری به این معنی است که اگر کسی خطاهایتان را گفت نسبت به آن رفتار تهاجمی نداشته باشید. یک پزشک موفق همواره در حال یادگیری است و انتهایی برای یادگیری متصور نیست.
یادگیری این مهارت‌های نرم نیاز به آموزش و زمان دارد. زمانی را به توسعه فردی اختصاص دهیم.
