مهارت بین فردی پزشکان: رضایت پزشک و بیمار
 - Copy 1.jpg)
«پزشکی هنری است که توانایی جادویی آن در جنبه‌های بین فردی رابطه‌ی بیمار-پزشک نهفته است».
مهارت‌های ارتباطی و بین فردی یک پزشک شامل
- توانایی جمع‌آوری اطلاعات برای تشخیص دقیق
- ارائه‌ی مشاوره‌ی مناسب
- دادن دستورالعمل‌های درمانی
- و ایجاد رابطه‌ی دلسوزانه با بیماران است.
این‌ها مهارت‌های بالینی اصلی حرفه‌ی پزشکی هستند که هدف نهایی‌شان دستیابی به بهترین نتیجه و رضایت بیمار است.
مهارت‌های ارتباطی پایه چیست؟
مهارت‌های پایه متشکل از برداشت‌ها و احساسات پزشکان در مورد
- ماهیت مشکل
- اهداف درمان
- و حمایت روانی اجتماعی است.
مهارت‌های ارتباطی پایه به تنهایی برای ایجاد و تداوم یک رابطه‌ی درمانی موفقیت‌آمیز بین پزشک و بیمار کافی نیستند. مهارت‌های بین فردی بر مبنای مهارت ارتباطی پایه ایجاد می‌شوند. هدف نهایی هر نوع رابطه‌ی پزشک-بیمار بهبود بیماری است.
مطالعات در مورد رابطه‌ی پزشک-بیمار حتی زمانی که بسیاری از پزشکان رابطه را کافی یا حتی عالی می‌دانستند حاکی از نارضایتی بیماران دارد.
پزشکان معمولاً توانایی‌های خود در برقراری ارتباط را دست بالا می‌گیرند. تانگ و همکارانش گزارش کردند که 75٪ از جراحان ارتوپدی موردمطالعه‌شان معتقد بودند که ارتباط رضایت‌بخشی با بیماران خود برقرار کرده‌اند، اما تنها 21٪ از بیماران ارتباط رضایت‌بخش با پزشکان خود را گزارش کرده‌اند. نظرسنجی‌های بیماران به طور مداوم نشان داده است که آن‌ها خواهان ارتباط بهتر با پزشکان خود هستند.
ارتباط خوب پزشک و بیمار چه مزایایی دارد؟
ارتباط مؤثر پزشک و بیمار هنر پزشکی و یک مؤلفه‌ی حیاتی در ارائه‌ی مراقبت‌های سلامت است. سه هدف اصلی ارتباطات پزشک و بیمار
- ایجاد رابطه‌ی بین فردی خوب
- تسهیل تبادل اطلاعات
- و مشارکت بیماران در فرایند تصمیم‌گیری است.
ارتباط خوب پزشک-بیمار این پتانسیل و قابلیت را دارد که به تنظیم احساسات بیماران و تسهیل درک پزشک از اطلاعات پزشکی کمک کند. این امر امکان شناسایی بهتر نیازها، ادراکات و انتظارات بیماران را می‌دهد.
بیمارانی که ارتباط خوبی با پزشک خود دارند احتمال بیشتری برای پیروی از مشاوره و توصیه‌های پزشک و عمل کردن به درمان تجویزشده دارند.
مطالعات نشان داده است که بین «احساس کنترل داشتن» با
- توانایی تحمل درد
- ،بهبود بیماری
- کاهش رشد تومور
- و توانایی عملکرد روزانه همبستگی وجود دارد.
همچنین احساس کنترل با سازگاری روانی بالاتر و سلامت روان بهتر نیز ارتباط دارد. برخی مطالعات کاهش طول مدت بستری در بیمارستان و بنابراین کاهش هزینه‌ی ویزیت‌های پزشکی و ارجاع کمتر را در نتیجه‌ی احساس کنترل بیماران مشاهده کرده‌اند.
برخورد بیمار محورتر منجر به رضایت بیشتر بیمار و همچنین رضایت پزشک می‌شود. بیماران راضی کمتر پرونده‌های تخلف پزشکی تشکیل می‌دهند. داشتن بیماران راضی از لحاظ رضایت شغلی باعث استرس شغلی کمتر و کاهش فرسودگی شغلی در پزشکان می‌شود.
پزشکان موفق با ارتقای مهارت‌های بین‌فردی خود به سلامت روانی خود و بیماران کمک می‌کنند.
