دستورالعمل های جدید پزشکان برای شناسایی کودکان در معرض خطر مرگ قلبی
اخیراً دستورالعملهای جدیدی برای پزشکان مراقبتهای اولیه و متخصصان قلب کودکان منتشر شده است که به شناسایی و درمان بیماران در معرض خطر مرگ قلبی ناگهانی کمک میکند. در ادامه با مداریو همراه شوید تا از دستورالعملهای جدید پزشکان برای شناسایی بیماران در معرض خطر مرگ قلبی ناگهانی آگاه شوید.
مقالههایی که در زمینه خطر مرگ قلبی کودکان نوشته شد
اولین مقالهای که به آن میپردازیم یک مقالۀ گزارش وضعیت است که با عنوان «مرگ ناگهانی در کودکان اطلاعاتی برای ارائهدهندگان مراقبتهای اولیه» در ژوئیه 2021 در مجله طب اطفال (Pediatrics) منتشر شده است. مقاله مذکور که توسط آکادمی طب اطفال آمریکا و انجمن الکتروفیزیولوژی مادرزادی و اطفال (PACES) نوشته شده، ابزارهای جدیدی برای تشخیص کودکانی که بالقوه در معرض خطر مرگ قلبی ناگهانی هستند، ارائه میدهد. همچنین، این مقاله غربالگری را برای همه کودکان توصیه کرده است، نه فقط برای کودکانی که در مسابقات ورزشی شرکت میکنند. غربالگری توصیه شده، شامل شرح حال و معاینه فیزیکی است.
مقاله دوم، یک بیانیه اجماعی برای متخصصان قلب کودکان است که با عنوان «بیانیه اجماعی انجمن الکتروفیزیولوژی مادرزادی و اطفال در مورد نشانهها و مدیریت دستگاههای الکترونیکی کاشتنی قلبی-عروقی در کودکان» در نوامبر 2021 در مجله ریتم (Rhythm) منتشر شد.
برایان سی کانن، متخصص قلب کودکان که در نوشتن هر دو مقاله مشارکت داشته، میگوید: «این دستورالعملها مراقبتهای پزشکی باکیفیت از کودکان را افزایش میدهد و چارچوبی فراهم میکند تا مراقبت و مدیریت کودکان، هم در بخش مراقبتهای اولیه و هم در مراقبتهای تخصصی قلب، تخصصیتر شود».
پزشکان مراقبتهای اولیه: ابزارهای پیشرفته برای شناسایی خطر مرگ ناگهانی
مقاله «مرگ ناگهانی در کودکان» اطلاعاتی برای ارائهدهنده مراقبتهای اولیه، شامل لیست بیماریهای قلبی است که میتوانند به مرگ ناگهانی کودک منجر شوند. این مقاله شامل یک سری نکات بالینی است که ممکن است در بررسی تاریخچه خانوادگی یا معاینه فیزیکی کودک مشخص شوند. برای مثال، در مقاله توصیه شده که در طول معاینات فیزیکی قبل از ورزش یا در حین ویزیتهای چکاپ سلامت، چهار سؤال زیر از همه بچهها، چه ورزشکار و چه غیرورزشکار پرسیده شود. این کار باید حداقل هر سه سال یکبار یا هنگام ورود به مدرسه راهنمایی و دبیرستان تکرار گردد.
لیست سوالاتی که از بچههای ورزشکار و غیرورزشکار پرسیده شود:
آیا تابهحال برای شما پیش آمده که بهطور ناگهانی و بدون هیچ هشداری، بهویژه در حین ورزش یا در پاسخ به صداهای بلند ناگهانی مانند زنگ در، ساعت زنگدار و زنگ تلفن، غش کنید، بیهوش شوید یا تشنج بیدلیلی داشته باشید؟
آیا تاکنون درد قفسه سینه یا تنگی نفس مرتبط با ورزش داشتهاید؟
آیا کسی در نزدیکان شما، مانند والدین، پدربزرگ و مادربزرگ، خواهر و برادر، سایر اقوام دورتر (خاله/عمه، عمو/دایی، یا فرزندان آنها) بر اثر مشکلات قلبی فوت کرده یا بهطور غیر منتظرهای قبل از 50 سالگی درگذشته است؟ این مرگها شامل غرق شدن غیرمنتظره، تصادفات غیرقابل توضیح با خودرو که در آن اقوام شما در حال رانندگی بودهاند، یا سندرم مرگ ناگهانی نوزاد است.
آیا با شخصی مبتلا به کاردیومیوپاتی انسدادی هیپرتروفیک (HCM)، سندرم مارفان، کاردیومیوپاتی آریتموژنیک، سندرم کیوتی طولانی، سندرم کیوتی کوتاه، سندرم بروگادا، تاکی کاردی بطنی پلیمورفیک کاتکول آمینرژیک، هر فرد جوانتر از 50 سال دارای ضربانساز مصنوعی یا دستگاه کاردیوورتر-دفیبریلاتور کاشتنی نسبت فامیلی دارید؟
اگر به هر یک از این سوالات پاسخ مثبت داده شود یا نتیجه نوار قلب غیرطبیعی باشد، توصیه شده است که تحقیقات تکمیلی صورت گیرد و کودک به متخصص قلب کودکان یا الکتروفیزیولوژیست اطفال ارجاع داده شود.
دکتر کانن که عضو کارگروه انجمن الکتروفیزیولوژی مادرزادی و اطفال در زمینه پیشگیری از مرگ ناگهانی در کودکان بود، اظهار داشت: «رهنمودهای این مقاله به ارائهدهندگان مراقبتهای اولیه کمک میکند تا بیماران در معرض خطر را شناسایی کرده و آنها را برای ارزیابی بیشتر به متخصص قلب و عروق ارجاع دهند».
متخصصان قلب: اولین راهنمای موجود در مورد ضربانساز مخصوص کودکان
تعداد ضربانسازها و کاردیوورتر-دفیبریلاتورهای کاشتنی (ICD) استفاده شده برای کودکان تنها حدود 1 درصد از کل موارد کاشت این دستگاهها در ایالات متحده را تشکیل میدهد. با این حال، این دستگاهها میتوانند حتی برای کمسنترین بیماران نیز نجاتبخش باشند.
بیانیه اجماعی متخصصان انجمن الکتروفیزیولوژی مادرزادی و اطفال 2021 درباره نشانهها و مدیریت دستگاههای الکترونیکی کاشتنی قلبی-عروقی در اطفال، اولین دستورالعمل الکتروفیزیولوژی مختص کودکان است که توسط پزشکانی با تخصص در کاشت دستگاهها در بیماران جوان مبتلا به بیماری قلبی مادرزادی نوشته شد.
همچنین، این بیانیه به تفاوتهایی که با دستورالعملهای مورد استفاده برای بیماران بزرگسال وجود دارد، اشاره کرده است. فیلیپ ال وکل، متخصص الکتروفیزیولوژی کودکان در مرکز کودکان کلینیک مایو و نویسنده دو بخش بیانیه مربوط به ضربانسازهای قلب میگوید: «برای مثال، دادههایی که عمدتاً از بزرگسالان مسن در مورد کاشت پیشگیرانه کاردیوورتر-دفیبریلاتورهای به دست آمده (صرفاً بر اساس کسر جهشی کاهش یافته بطن چپ قلب است) به همان شکل در مورد کودکان صدق نمیکند».
دکتر وکل با اشاره به هر دو گروه دستورالعملها، میافزاید: «این مقالات مکمل یکدیگر هستند و راهنماییهای بسیار مفیدی برای ارائه مراقبتهای قلبی با کیفیت، هم مراقبتهای اولیه و هم مراقبتهای تخصصی ارائه میدهند».
نکاتی برای شناسایی و درمان بیماران در معرض خطر مرگ قلبی ناگهانی
در طول مراقبتهای بهداشتی روتین همه کودکان باید از نظر عارضههایی که آنها را مستعد ایست قلبی یا مرگ ناگهانی میکند ارزیابی شوند؛ برای شروع ارزیابی خطر باید شرح حال کامل و دقیقی گرفته شود، سابقه خانوادگی کودک بررسی شود و معاینه فیزیکی انجام گیرد.
در صورت وجود نگرانی در مورد خطر ایست قلبی یا مرگ ناگهانی، اولین آزمایش تجویز شده باید نوار قلب باشد. همچنین ضروری است که این نوار توسط یک پزشک آموزش دیده در تشخیص اختلال ریتم قلب تفسیر شود.
علت ایست قلبی ناگهانی در 50 درصد از کودکانی که زنده میمانند، نامشخص است. کاشت کاردیوورتر-دفیبریلاتورها زمانی توصیه میشود که علل برگشتپذیر ایست قلبی برطرف شوند یا سایر درمانهای مفید لحاظ شوند.
در مورد افرادی که دارای اختلالات عصبی-عضلانی زمینهای، کانالوپاتیها، کاردیومیوپاتیها یا بیماریهای قلبی مادرزادی هستند، پزشکان باید آگاهی بیشتری نسبت به نیاز احتمالی کودک به ضربانساز یا کاردیوورتر-دفیبریلاتور داشته باشند. همچنین توصیه میشود که تصمیمگیری به صورت مشترک صورت گیرد و مراقبتها، بیمارمحور و خانوادهمحور باشد.
0 دیدگاه