آیا پزشکان آماده مقابله با سوءمصرف مواد مخدر هستند؟
تعداد کمی از پزشکان آمادگی مقابله با سوءمصرف مواد را دارند.
این توصیه بدیهی به نظر خواهد رسید، اما ضروری است که پزشکان مراقبت‌های اولیه ابتدا بیمار را برای اختلالات سوءمصرف مواد غربالگری کنند. بر اساس نتایج غربالگری، بیماران به 3 دسته تقسیم می‌شوند: مصرف خطرناک (hazardous use)، سوءمصرف مواد (substance abuse) و وابستگی به مواد (substance dependence).
مصرف خطرناک. در سلسله مراتب خطر، استفاده‌ی خطرناک در پایین‌ترین رتبه قرار دارد. افرادی که استفاده‌ی خطرناک دارند ریسک بالاتری برای سوءمصرف مواد و وابستگی به مواد دارند. استفاده‌ی خطرناک عواقب بالقوه‌ای به همراه دارد. استفاده‌ی کم از برخی مواد مخدر غیرقانونی نیز می‌تواند بسیار خطرناک باشد. برای مثال، یک پک ماری‌جوانا ممکن است عوارضی محدود داشته باشد اما حتی یک بار تزریق هروئین هم بسیار خطرناک است. پزشکان هنگام مشاوره دادن به بیمارانی که استفاده‌ی خطرناک دارند، باید فراست و زیرکی نشان دهند. در صورت نیازمندی به مشاوره، پزشک هرگز نباید با یک بیمار در مورد مشکل مواد رودررو شود یا او را وادار به تغییر کند بلکه باید با استفاده از رویکرد «مصاحبه‌ی انگیزشی» دلایل خود بیمار برای تغییر را از زبانش بیرون بکشد.
سوءمصرف مواد. سوءمصرف مواد مخدر جدی‌تر از مصرف خطرناک است. اگر مصرف نوعی مخدر منجر به عواقبی شود، فرد دچار سوءمصرف مواد است. به عنوان مثال، اگر مقداری ماری‌جوانا کشیده‌اید، تصادف کرده‌اید و دستگیرشده‌اید، شما مشکل سوءمصرف مواد دارید. در مورد بیمارانی که مشکلات سوءمصرف مواد دارند، پزشک مراقبت‌های اولیه باید پرهیز از مصرف را توصیه کند. در صورتی که فایده‌ای نداشت، استراتژی‌های کاهش آسیب‌ها مانند استفاده از سوزن تمیز یا پرهیز از رانندگی در حالت نشئگی می‌تواند کمک کند. اگر فردی با مشکلات سوءمصرف مواد نتواند آن را کاهش دهد یا ترک کند، احتمال وابستگی به مواد وجود دارد.
وابستگی به مواد. سوءمصرف مواد مخدر نوعی بیماری است که کدهای تشخیصی خود را دارد (ICD 9 code). اما وابستگی یا اعتیاد به مواد یک بیماری مادام‌العمر است که بهبود می‌یابد و عود می‌کند. این مشکل به درمان مشارکتی و درگیرانه مانند مشاوره و دارودرمانی خاص مواد مخدر نیاز دارد. برای دستیابی به بهترین نتیجه، خانواده‌ها باید در درمان مشارکت داشته باشند. اگرچه برخی درمان‌ها را می‌توان به صورت سرپایی ارائه داد، اما بسیاری از افراد وابسته به مواد باید به یک مرکز درمان اعتیاد ارجاع داده شوند.
پزشکان مراقبت‌های اولیه در خط مقدم درمان هستند. آن‌ها حتی اگر قادر به درمان مشکلی نباشند، باید بتوانند مشکل را تشخیص دهند و بیمار را به متخصص یا مرکز درمانی مناسب ارجاع دهند. ما به پزشکان مراقبت‌های اولیه اتکا می‌کنیم تا همه‌ی مشکلات سلامتی از جمله وابستگی به مواد را که مانند هر بیماری دیگری است، تشخیص دهند. همه پزشکان مراقبت‌های اولیه‌ای برای درمان دیابت یا فشارخون بالا آماده‌اند اما ظاهراً بیشتر آن‌ها نمی‌توانند وابستگی به هروئین یا کوکائین را مدیریت کنند. به علاوه، پزشک مراقبت‌های اولیه موظف است بیماری را که مصرف خطرناک، سوءمصرف مواد یا وابستگی به مواد را نشان می‌دهد را پیگیری کند.
منبع: psychologytoday
.jpg)
.jpg)
